Naciśnij ESC aby zamknąć

Skuteczność akupunktury według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO)

W 1979 roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) postanowiła zająć się szczegółowo kwestią akupunktury, która stawała się wówczas coraz bardziej popularną metoda leczenia nie tylko w samych Chinach, ale też na całym świecie. Sympozjum w tej sprawie odbyło się w Pekinie.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO)

Światowa Organizacja Zdrowia – World Health Organization (WHO) to jedna z organizacji działających w ramach ONZ, której celem działania jest zwiększanie współpracy pomiędzy państwami w dziedzinie opieki medycznej, ochrony zdrowia oraz zwalczania chorób i epidemii. Organizacja ta zajmuje się także ustalaniem norm dotyczących składu lekarstw oraz zapewnianiem standardów jakości żywności. Jej siedziba mieści się w Genewie (Szwajcaria).

W trakcie sympozjum dotyczącym stosowania akupunktury lekarze z WHO opracowali listę 43 chorób i dolegliwości, w leczeniu których akupunktura może okazać się pomocna oraz wykazali konieczność przeprowadzenia badań klinicznych dotyczących skuteczności stosowania tej metody.

Badania kliniczne dotyczące akupunktury były prowadzone przez kolejnych kilkanaście lat. W 1996 roku badania te zostały podsumowane na Konsylium ds. Akupunktury zorganizowanym przez WHO w Cervii (Włochy). Konsylium lekarzy i naukowców opracowało wówczas raport, który zawierał wyniki 255 badań i eksperymentów przeprowadzonych w tamtym czasie, w których przedmiotem badania było działanie akupunktury.

Rok później, w 1997 roku opublikowane zostało Oświadczenie Konsensusu ws. akupunktury. Stwierdzono w nim, że:

„akupunktura przynosi obiecujące rezultaty u dorosłych pacjentów w zwalczaniu nudności i wymiotów pooperacyjnych oraz wynikających ze stosowania chemioterapii, a także zwalcza pooperacyjny ból zębów”

W przypadku innych, znajdujących się na liście opracowanej przez WHO, schorzeń określono, że:

„akupunktura może być użyteczna w ich leczeniu jako terapia uzupełniająca inne terapie lub też może być alternatywą dla innych terapii”

W 2002 roku WHO wydało publikację „Acupuncture: Review and analysis of reports on controlled clinical trials” (Akupunktura: Przegląd i analiza raportów dotyczących kontrolowanych badań klinicznych). W podsumowaniu tego raportu Światowa Organizacja Zdrowia podkreśla ponad 2500 letnią tradycję akupunktury. WHO zwraca uwagę, że w analizowanych badaniach nad skutecznością akupunktury stosowano metody kontrolne takie jak zastosowanie „pozornej akupunktury” (ang. „sham acupuncture”) i placebo. Opublikowany przegląd dotyczy jednakże wyłącznie raportów sporządzonych między 1998 a 1999 rokiem, które ukazały się wówczas w oficjalnych magazynach medycznych.

Pozorna akupunktura

Pozorna akupunktura (z ang. „sham acupuncture”) to metoda kontrolna stosowana w badaniach nad skutecznością akupunktury. W trakcie badania nad skutecznością zabiegu pacjent nie powinien wiedzieć, czy jest poddawany rzeczywistej terapii akupunkturowej, czy terapii pozornej. Jeśli okaże się, że skuteczność rzeczywistej akupunktury jest znacząco wyższa od zabiegu pozornej akupunktury, świadczy to o tym, że skuteczność zabiegu nie opiera się na efekcie placebo. Należy jednakże zauważyć, że stosowanie tej metody, podobnie jak innych metod tzw. EBM (Evidence-Based Medicine – Medycyny Opartej na Dowodach) jest kontrowersyjne wśród akupunkturzystów.

Skuteczność akupunktury w leczeniu chorób i dolegliwości wg WHO

Na podstawie przeprowadzonych, udokumentowanych i sklasyfikowanych badań WHO podzieliła wszystkie choroby, dolegliwości i symptomy, w których leczeniu mogłaby być skutecznie stosowana akupunktura na cztery kategorie.

1. kategoria

Do pierwszej kategorii schorzeń i dolegliwości zakwalifikowane te z nich, których skuteczność leczenia za pomocą akupunktury została potwierdzona przez badania naukowe prowadzone pod egidą WHO. Do tej kategorii należą:

  1. Alergiczny nieżyt nosa (w tym katar sienny)
  2. Ból kolana
  3. Ból pooperacyjny
  4. Ból szyi
  5. Ból twarzy (w tym zaburzenia czaszkowo-żuchwowe)
  6. Ból w stomatologii (w tym ból zębów i dysfunkcja skroniowo-żuchwowa)
  7. Bóle krzyża
  8. Bóle menstruacyjne
  9. Bół głowy
  10. Depresja (w tym nerwica depresyjna i depresja poudarowa)
  11. Epigastralgia, ostra (wrzód trawienny, ostre i przewlekłe zapalenie żołądka i gastrospasm),
  12. Indukcja porodu
  13. Istotne nadciśnienie
  14. Kolka nerkowa
  15. Kolka żółciowa
  16. Korekta złego ułożenia płodu
  17. Leukopenia
  18. Łokieć tenisisty
  19. Niekorzystne reakcje na radioterapię i / lub chemioterapię
  20. Nudności i wymioty
  21. Ostra czerwonka
  22. Pierwotne niedociśnienie
  23. Poranne mdłości
  24. Reumatoidalne zapalenie stawów
  25. Rwa kulszowa
  26. Wylew
  27. Zapalenie stawów barku
  28. Zwichnięcie

2. kategoria

Do drugiej kategorii należą te choroby i dolegliwości w leczeniu których efekt terapeutyczny akupunktury został wykazany w przeprowadzonych badaniach, ale wymagane są dalsze badania i dostarczenie większej liczby dowodów naukowych na ich poparcie. Do tej kategorii należą:

  1. Astma oskrzelowa
  2. Bezsenność
  3. Ból brzucha (w ostrym zapaleniu żołądka i jelit lub w wyniku skurczu żołądkowo-jelitowego)
  4. Ból gardła (w tym zapalenie migdałków)
  5. Ból nowotworowy
  6. Ból oka spowodowany wstrzyknięciem podspojówkowym
  7. Ból spowodowany badaniem endoskopowym
  8. Ból ucha
  9. Ból w zapaleniu naczyń zakrzepowych
  10. Bóle porodowe
  11. Choroba Ménière’a
  12. Choroba Salla
  13. Chroniczne zapalenie gruczołu krokowego
  14. Cukrzyca, nie zależna od insuliny
  15. Demencja naczyniowa
  16. Dnawe zapalenie stawów
  17. Epidemialna gorączka krwotoczna
  18. Epistaksja prosta (bez uogólnionej lub miejscowej choroby)
  19. Fibromialgia i zapalenie powięzi
  20. Hiperlipemia
  21. Hipo-jajnikowość
  22. Kamica moczowa
  23. Kamica żółciowa
  24. Kobieca niepłodność
  25. Koklusz (krztusiec)
  26. Nawracające dolne zakażenie dróg moczowych
  27. Neuralgia, post-herpetic
  28. Neurodermititis
  29. Neuroza serca
  30. Niedobór laktacji
  31. Odruchowa dystrofia współczulna
  32. Ostre przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego
  33. Ostry ból kręgosłupa
  34. Otyłość
  35. Porażenie Bella
  36. Postextubacja u dzieci
  37. Półpasiec
  38. Przewlekłe wrzodziejące zapalenie okrężnicy,
  39. Rekonwalescencja pooperacyjna
  40. Schizofrenia
  41. Skurcz twarzy
  42. Status nosiciela wirusa zapalenia wątroby typu B
  43. Sztywna szyja
  44. Świąd
  45. Trądzik pospolity
  46. Uszkodzenie czaszkowo-mózgowe (zamknięte)
  47. Uzależnienie od alkoholu i detoksykacja
  48. Uzależnienie od opium, kokainy i heroiny
  49. Uzależnienie od tytoniu
  50. Zaburzenia czynności stawów skroniowo-żuchowowych
  51. Zaburzenia seksualne u mężczyzn
  52. Zaburzenie gastrokinetyczne
  53. Zapalenie kości i stawów
  54. Zatrzymanie moczu,
  55. Zespół bólu korzeniowego i pseudokorzeniowego
  56. Zespół cewki moczowej u kobiet
  57. Zespół napięcia przedmiesiączkowego
  58. Zespół policystycznych jajników (zespół Stein-Leventhala)
  59. Zespół Raynauda (pierwotny)
  60. Zespół Sjögrena
  61. Zespół stresu konkurencyjnego
  62. Zespół Tietze
  63. Zespół Tourette’a

3. kategoria

Kolejną kategorię stanowią choroby i inne dolegliwości, przy których leczeniu stosowanie akupunktury zostało przebadane i udokumentowane wyłącznie przez pojedynczych lekarzy, niemniej jednak, ze względu na trudności w zastosowaniu terapii konwencjonalnych, dalsze badania skuteczności akupunktury powinny być prowadzone. Do tej kategorii należą:

  1. Centralna choroidopatia surowicza
  2. Daltonizm
  3. Głuchota
  4. Hipofrenia
  5. Mała niedrożność dróg oddechowych
  6. Neuropatyczny pęcherz w urazie rdzenia kręgowego
  7. Ostuda
  8. Przewlekłe serce płucne
  9. Zespół jelita drażliwego

4. kategoria

Ostatnia kategoria zawierała choroby przy których można podejmować próby zastosowania akupunktury, ale powinna ona być przeprowadzana przez lekarza specjalistę posiadającego współczesną wiedzę medyczną i aparaturę do monitorowania stanu pacjenta. Do tej kategorii należą:

  1. Bezdech w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc
  2. Biegunka u niemowląt i małych dzieci
  3. Choroba niedokrwienna serca (dławica piersiowa)
  4. Drgawki u niemowląt
  5. Porażenie opuszkowe
  6. Późny etap wirusowego zapalenia mózgu u dzieci
  7. Śpiączka

 


BIBLIOGRAFIA:

  1. Acupuncture: Review and analysis of reports on controlled clinical trials; WHO; 2002.
  2. B. Chmielnicki; Evidence Based Acupuncture; Stanowisko WHO; https://www.evidencebasedacupuncture.org/pl/skutecznosc/stanowisko-who/; 15.10.2018.

TCMblog

Autorski artykuł TCMblog. Jeśli chcesz opublikować swój artykuł na naszym blogu lub dołączyć do grona autorów TCMblog zapraszamy do kontaktu na adres e-mail: kontakt@tcmblog.pl.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *