Artykuł ukazał się nakładem czasopisma Praktyczna fizjoterapia & rehabilitacja
Dla stosowania powyższej metody kluczowe jest prawidłowe lokalizowanie podstawowych linii na głowie. Należy pamiętać, że ze względu na skrzyżowany przebieg większości dróg nerwowych nakłuwa się linie po stronie przeciwległej do problemu. Jeśli ciężko jest określić, po której stronie znajduje się problem, można zastosować stymulację obustronną. Warto łączyć chińską akupunkturę czaszki z nakłuciem punktów lokalnych, które dodatkowo pobudzą chory obszar. Im szybciej rozpocznie się leczenie problemu pacjenta, tym lepsze będą wyniki.
Aby prawidłowo zlokalizować linie opisane przez dr. Jiao Shunfa, na głowie należy wykorzystać dwie linie pomocnicze, nazywane liniami standardowymi. Pierwsza z nich, czyli linia pośrodkowa przednio-tylna, łączy gładziznę z dolną krawędzią guzowatości potylicznej zewnętrznej i biegnie w linii pośrodkowej ciała. Druga z nich, czyli linia brew–potylica, biegnie od górnej granicy środka brwi ukośnie do szczytu guzowatości potylicznej zewnętrznej (rys. 2).
Chcąc zlokalizować linię kory ruchowej, należy wyznaczyć środek linii pośrodkowej przednio tylnej i cofnąć się w kierunku potylicy o 0,5 cm. Od tego punktu prowadzi się ukośną linię, która przecina linię brew–potylica. Przecięcie to wypada mniej więcej na poziomie linii włosów, na wysokości oka. Powstała w ten sposób linia jest właśnie linią kory ruchowej. Jej górna 1/5 jest wykorzystywana do leczenia paraliżu i zaburzeń ruchomości przeciwległej do niej kończyny dolnej. Środkowe 2/5 odpowiadają przeciwległej kończynie górnej, a dolne 2/5 odpowiadają twarzy i mogą być wykorzystywane w leczeniu porażenia Bella, paraliżu, ślinotoku, afazji ruchowej i zaburzeń mowy.
Kolejną regularnie wykorzystywaną w terapii linią jest linia kory czuciowej, która biegnie równolegle do linii kory ruchowej, 1,5 cm do tyłu od niej. Podobnie jak w poprzednim przypadku, górna 1/5 tej linii odpowiada kończynie dolnej i dolnej części pleców oraz jest wykorzystywana do leczenia bólu, parestezji i drętwienia po stronie przeciwległej. Dodatkowo można ją wykorzystywać w leczeniu bólu szyi i szumów usznych. Środkowe 2/5 odpowiadają przeciwległej kończynie górnej, natomiast dolne 2/5 odpowiadają twarzy i mogą być wykorzystywane w leczeniu bólu głowy, neuralgii nerwu trójdzielnego, bólu zębów i zwyrodnień stawu skroniowo-żuchwowego.
Warto również wspomnieć o linii ruchów pląsawiczych i drżeń. Linia ta biegnie 0,5 cm do przodu od linii kory ruchowej. Jest wykorzystywana u pacjentów z chorobą Parkinsona i przy występowaniu ruchów pląsawiczych.
Linia słuchowa jest linią poziomą i biegnie poziomo. Ma długość 4 cm i rozpoczyna się 1,5 cm nad szczytem ucha. Używa się jej w leczeniu zaburzeń słuchu, szumów usznych i zawrotów głowy pochodzenia obwodowego. W połowie tej linii rozpoczyna się linia trzeciego obszaru mowy (linie te nachodzą na siebie) i biegnie poziomo przez 4 cm ku tyłowi – wykorzystuje się ją w leczeniu afazji czuciowej.
Linią o niezwykle szerokim zastosowaniu jest linia nazywana obszarem czucia i ruchu stóp (Foot Motor and Sensory Area – FMSA). Rozpoczyna się ona 1 cm do boku od środka linii pośrodkowej przednio-tylnej i biegnie równolegle do linii pośrodkowej, ku tyłowi, przez 3 cm (rys. 3). Ma niezwykle szeroki wachlarz wskazań, m.in. porażenie kończyn dolnych, dna moczanowa, bromialgia, ból fantomowy, nietrzymanie moczu i stolca, zespół jelita drażliwego, impotencja, zespół stresu pourazowego i problemy z pamięcią. Innymi słowy, warto zawsze dołożyć ją do protokołu zabiegu. Podejrzewa się, że tak szerokie zastosowania tego punktu wynika z jego lokalizacji nad gruczołami wydzielania wewnętrznego, podwzgórzem i przysadką.
Najciekawszy newsletter o Medycynie Chińskiej!
