Niedoczynność tarczycy w medycynie Wschodu i Zachodu

Coraz częściej spotykamy się z dolegliwościami, które mają związek z wadliwie działającą tarczycą. Problemy na tym tle ma już około 22% Polaków, z czego większość to kobiety. Ten niewielki gruczoł, znajdujący się u podstawy szyi może znacznie uprzykrzyć nam życie, wpływając na nasze samopoczucie i zdrowie.

Mały gruczoł – potężne działanie

Tarczyca położona jest na szyi, oplata ją swoimi dwoma płatami z obu stron przypominając nieco motyla. Ma kluczowe znaczenie w gospodarce hormonalnej i wapniowo-fosforowej człowieka. Poprzez produkowane hormony – tyroksynę (T4), trijodotyroninę (T3) i kalcyroninę, tarczyca wpływa na prawie wszystkie procesy metaboliczne, jakie mają miejsce w organizmie. Jej hormony wpływają na rozwój mózgu, dojrzewanie, pracę serca, jajników, nastrój czy procesy mentalne. Stanowią faktyczny napęd aktywności życiowej organizmu, ponieważ jakiekolwiek zaburzenie w obrębie hormonów natychmiast wpływa negatywnie na jego pracę.

Dyskretne początki

Kiedy tarczyca zaczyna chorować, nie boli i zwykle długo nie daje o sobie znać. Dzieje się tak nieraz już u bardzo młodych dziewcząt, zanim nastąpi u nich właściwy proces dojrzewania. Niestety, sukcesywne skutki zaburzeń jej pracy mają wpływ na cały organizm, dlatego niepokojących oznak, które się pojawią nie warto lekceważyć. Najczęściej występujące przypadłości to niedoczynność i nadczynność tarczycy oraz wole obojętne. Z innych chorób pojawiają się guzki czy rak tarczycy.

Podłoże psychologiczne

Medycyna konwencjonalna wśród genezy chorób tarczycy wskazuje głównie na zaburzenia hormonalne oraz dziedziczną skłonność do problemów, związanych z tym narządem. Jednak nie mniej ważne jest również podłoże psychiczne. Wszystkie choroby tarczycy na swoim początku są rezultatem ciągłego niezaspokojenia jakiejś potrzeby biologicznej bądź psychologicznej. Jest to niemalże wkomponowane w codzienny stres, różne zakłócenia, przeciążenia pracy organizmu czy też stany zagrożenia. Podświadome lęki, dotyczące związku, niepewnej sytuacji w pracy, konieczności spłaty dużego zadłużenia w postaci kredytu na mieszkanie to stany, które jeśli trwają dłużej, bardzo sprzyjają powstawaniu schorzeń tarczycy. Podobnie może skutkować rozłąka z bliską osobą lub jej utrata. Przeciążenie psychiczne i permanentny stres to krótka droga do zaburzeń wydzielania hormonów tarczycy. “Wspierają” je również leki, przyjmowane na różne choroby, najczęściej w ilościach wyższych, niż jest to potrzebne.

Choroby autoimmunologiczne

Ostatnie lata to prawdziwy wysyp tego typu schorzeń. Choroby autoimunnologilczne tarczycy, zapalenie tarczycy, choroba Hashimoto są efektem wadliwie działającego układu odpornościowego. Teoretycznie powinie on stać na straży naszego zdrowia. Bywa jednak, że błędnie rozpoznaje wrogów i wtedy atakuje własne tkanki. W najgorszym wypadku takie działanie organizmu prowadzi do powstawania nowotworów. Do niedawna uważano, że nieprawidłowości systemu odpornościowego stanowią efekt nieznanych bodźców, powodujących dezorientację organizmu. Coraz więcej jednak dowodów wskazuje na to, że wszystkie schorzenia autoimmunologiczne tarczycy są związane z postępem cywilizacyjnym, niezdrowym stylem życia oraz stresem, również podświadomym.

Nie lekceważ tych objawów

Choroby tarczycy, choć rozwijają się długo i podstępnie, w pewnym momencie dają o sobie znać. Typowe objawy, których nie należy lekceważyć to nagłe przyspieszenie metabolizmu, czyli chudnięcie, nerwowość, niepokój i osłabienie siły mięśni. Są one dowodem na nadmierną aktywność tarczycy, czyli jej nadczynność. Może im towarzyszyć wzmożona potliwość, podwyższone ciśnienie krwi, przyspieszenie akcji serca, palpitacje, częstsze wizyty w toalecie, czasami biegunka, kłopoty ze snem i wytrzeszcz oczu. U kobiet dodatkowo pojawiają się osłabione lub krótsze miesiączki. Na drugim biegunie jest niedoczynność tarczycy. Ta przypadłość spowalnia metabolizm, powoduje zmęczenie, uczucie zimna, tycie pomimo racjonalnej diety i aktywności fizycznej. Co więcej, wystąpić mogą problemy z pamięcią, stany depresyjne, suchość skóry, wypadanie włosów czy zaburzenia miesiączkowania.

Wymienione objawy mogą oznaczać również inne problemy, jednak właściwa diagnoza pozwoli na ich doprecyzowanie. Poziom hormonów tarczycy można określić już z badania krwi.

Niedoczynność tarczycy wg Medycyny Chińskiej

Ponieważ wśród mieszkańców Chin zachorowalność na choroby tarczycy była od wieków bardzo mała, dlatego też był to temat rzadko poruszany przez Tradycyjną Medycynę Chińską. Objawy niedoczynności tarczycy w TCM kojarzone są przede wszystkim z deficytami Qi i deficytami Yang. Niedoczynność tarczycy będzie powstawała w wyniku niedoboru Yang oraz deficytu Qi Śledziony, Nerek i Wątroby, które prowadzą do stagnacji Krwi i stagnacji energii Qi.

Dalsze działania zależą tylko od naszej woli: są to albo wieloletnia terapia hormonalna, najczęściej do końca życia, albo zmierzenie się z problemem w sposób naturalny, taki jak chociażby akupunktura.

Więcej o terapiach Tradycyjnej Medycyny Chińskiej stosowanych w przypadku niedoborów Yang i deficytów Qi już w następnym tygodniu.