Leczenie cukrzycy w Medycynie Chińskiej

Podstępna choroba

Problem z niewłaściwym przetwarzaniem insuliny potrafi być długo niezauważalny a tym samym ignorowany. Pierwsze symptomy objawiają się notorycznym uczuciem zmęczenia, wzmożonym pragnieniem oraz wielomoczem. Dochodzi do nich spory apetyt mimo utraty wagi, problemy ze skórą, gojeniem się ran, częste zapalenie pęcherza moczowego, pochwy, grzybica, problemy z erekcją, pogorszenie wzroku, mrowienie w nogach i rękach oraz częsta skłonność do stanów zapalnych. Choroba powoli, ale sukcesywnie atakuje każdy układ w naszym organizmie.

Kryteria rozpoznania cukrzycy

Chorobę można w prosty sposób zdiagnozować wykonując badanie krwi z oznaczeniem poziomu glukozy. Za niepokojące uchodzi:
– stężenie glukozy, przekraczające 125 mgdl na czczo, po ośmiu lub więcej godzinach od posiłku.
– stężenie glukozy wyższe niż 200 mgdl po dwóch godzinach od spożycia glukozy.
– nieprawidłowa glikemia na czczo (IFG – Impaired Fasting Glucose) – poziom glukozy wynosi od 100 do 125 mgdl na czczo po ośmiu lub więcej godzinach od posiłku.

Osobną kategorię stanowią kobiety w ciąży, u których cukrzyca może powodować wiele powikłań rozwijającego się płodu. Udowodniono, że ten typ cukrzycy, który zwykle ustępuje po urodzeniu dziecka, jest jednak wstępem do skłonności organizmu w kierunku problemów z glukozą w późniejszym czasie.

Problematyczne paliwo

Glukoza to ważne paliwo dla naszego organizmu. Aby mogła trafić do każdej komórki, potrzebuje wsparcia insuliny, która jako hormon jest produkowana przez trzustkę. Jej niedobory oznaczają początek choroby – cukrzycy. Kiedy trzustka nie wytwarza insuliny mamy do czynienia z cukrzycą typu I (insulinozależną). Przy II typie organizm wytwarza insulinę, ale ma problem z jej rozpoznaniem. W medycynie chińskiej choroba jest znana od wieków jako XiaoKe – „choroba wyniszczenia i pragnienia”. Pierwsze wzmianki o niej można znaleźć w chińskiej literaturze medycznej już w VIII wieku. W Chinach objawy cukrzycy różnicuje się, przez co leczenie odbywa się pod bardzo indywidualnym kątem.

Leczenie cukrzycy w Medycynie Chińskiej

W Medycynie Chińskiej jedną z metod leczenia jest akupunktura. Zwykle stosuje się ją jako jeden z elementów kompleksowego podejścia terapeutycznego w połączeniu ze spersonalizowanymi wskazówkami dietetycznymi, często moksowaniem i akupresurą. Nie istnieje jednakowa terapia dla wszystkich. Sposób leczenia, jak i jego czas trwania zależą od stanu pacjenta. Leczenie akupunkturą polega na nakłuwaniu określonych punktów na ciele cienkimi, stalowymi igłami, które uruchamiają szereg fizjologicznych zmian w organizmie. Skuteczność kuracji zależy od tego, kiedy zdiagnozowano i rozpoczęto leczenie. Kluczowa jest również dyscyplina pacjenta.

Akupunktura

W zależności od objawów dobiera się odpowiednie punkty. Za trzustkę odpowiada głównie merydian RP. Najczęściej wykorzystywane punkty to – RP6, RP10. Punkty na innych merydianach – F2, F3, MC7, MC5, GI11, TR5, E25, R1

Przy porażeniu nerwów nóg (polineuropatia)pomagają punkty RP 6, RP4, V60, E 34.

Przy trudno gojących się ranach – E36, GI4.

Dla zmniejszenia uczucia głodu i pragnienia są wykorzystywane punkty na uchu – punkt głodu- AT18 i punkt pragnienia AT17. Często jest wykorzystywany również punkt AT22 (punkt gruczołów dokrewnych) – ma regulujące działanie na układ endokrynologiczny. Pomocne są również inne punkty na uchu – AT55 (szen-men), AT34 (punkt szarej substancji mózgu), AT 28 (przysadka mózgu).

Przy problemem ze wzrokiem wykorzystuje się punkty E3, V1, RP6.

Kluczowe odżywianie

Cukrzyca w pierwszej fazie leczona jest przez optymalizację stylu życia. Niezwykle ważne jest prawidłowe odżywiania na co dzień oraz pozbycie się szkodliwych nawyków. Z diety należy wykluczyć smażone potrawy, ziemniaki, biały ryż, makaron, słodycze, winogrona, jogurty, kawę, alkohol, cukier, ostre przyprawy, napoje gazowane, soki z kartoników, chleb oraz produkty przetworzone. Powinno się unikać bardzo niezdrowych tłuszczów trans, obecnych w margarynach twardych i fryturach.

Polecane produkty to ryż brązowy, dziki, czarny, kasza jaglana, kasza gryczana, orkiszowa. Wskazane są także zupa jarzynowa, surowe owoce i warzywa, jak cykoria, sałata lodowa, rukola, szpinak, pieczarki, kalafior, kapusta pekińska, brokuły, papryka, seler, cukinia, czarny bez, pigwa, maliny, jeżyny bakłażan, szparagi, grapefruit. Zdrowe dla cukrzyka są kiełki, olej lniany, olej rzepakowy, fasolka, kawa zbożowa, awokado, orzechy, pestki dyni i słonecznika, tłuste ryby morskie, mleko kokosowe. W diecie diabetyka bardzo ważny jest błonnik. Spowalnia on wchłanianie cukru z pożywienia oraz działa korzystnie na pracę jelit. Najlepiej, jeśli błonnik pochodzi z warzyw. Gorąco z organizmu dobrze wyprowadzają produkty o smaku gorzkim oraz termice chłodnej lub nawet zimnej.

Chorym pomaga także redukcja stresu, wprowadzenie aktywności fizycznej. Warto pamiętać, że profilaktyka choroby jest zawsze lepsza niż jej leczenie.