fbpx
  • TCM w Polsce
  • akupunktura wg WHO

    Skuteczność akupunktury według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO)

    W 1979 roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) postanowiła zająć się szczegółowo kwestią akupunktury, która stawała się wówczas coraz bardziej popularną metoda leczenia nie tylko w samych Chinach, ale też na całym świecie. Sympozjum w tej sprawie odbyło się w Pekinie.

    Światowa Organizacja Zdrowia (WHO)

    Światowa Organizacja Zdrowia – World Health Organization (WHO) to jedna z organizacji działających w ramach ONZ, której celem działania jest zwiększanie współpracy pomiędzy państwami w dziedzinie opieki medycznej, ochrony zdrowia oraz zwalczania chorób i epidemii. Organizacja ta zajmuje się także ustalaniem norm dotyczących składu lekarstw oraz zapewnianiem standardów jakości żywności. Jej siedziba mieści się w Genewie (Szwajcaria).

    W trakcie sympozjum dotyczącym stosowania akupunktury lekarze z WHO opracowali listę 43 chorób i dolegliwości, w leczeniu których akupunktura może okazać się pomocna oraz wykazali konieczność przeprowadzenia badań klinicznych dotyczących skuteczności stosowania tej metody.

    Badania kliniczne dotyczące akupunktury były prowadzone przez kolejnych kilkanaście lat. W 1996 roku badania te zostały podsumowane na Konsylium ds. Akupunktury zorganizowanym przez WHO w Cervii (Włochy). Konsylium lekarzy i naukowców opracowało wówczas raport, który zawierał wyniki 255 badań i eksperymentów przeprowadzonych w tamtym czasie, w których przedmiotem badania było działanie akupunktury.

    Rok później, w 1997 roku opublikowane zostało Oświadczenie Konsensusu ws. akupunktury. Stwierdzono w nim, że:

    „akupunktura przynosi obiecujące rezultaty u dorosłych pacjentów w zwalczaniu nudności i wymiotów pooperacyjnych oraz wynikających ze stosowania chemioterapii, a także zwalcza pooperacyjny ból zębów”

    W przypadku innych, znajdujących się na liście opracowanej przez WHO, schorzeń określono, że:

    „akupunktura może być użyteczna w ich leczeniu jako terapia uzupełniająca inne terapie lub też może być alternatywą dla innych terapii”

    W 2002 roku WHO wydało publikację „Acupuncture: Review and analysis of reports on controlled clinical trials” (Akupunktura: Przegląd i analiza raportów dotyczących kontrolowanych badań klinicznych). W podsumowaniu tego raportu Światowa Organizacja Zdrowia podkreśla ponad 2500 letnią tradycję akupunktury. WHO zwraca uwagę, że w analizowanych badaniach nad skutecznością akupunktury stosowano metody kontrolne takie jak zastosowanie „pozornej akupunktury” (ang. „sham acupuncture”) i placebo. Opublikowany przegląd dotyczy jednakże wyłącznie raportów sporządzonych między 1998 a 1999 rokiem, które ukazały się wówczas w oficjalnych magazynach medycznych.

    Pozorna akupunktura

    Pozorna akupunktura (z ang. „sham acupuncture”) to metoda kontrolna stosowana w badaniach nad skutecznością akupunktury. W trakcie badania nad skutecznością zabiegu pacjent nie powinien wiedzieć, czy jest poddawany rzeczywistej terapii akupunkturowej, czy terapii pozornej. Jeśli okaże się, że skuteczność rzeczywistej akupunktury jest znacząco wyższa od zabiegu pozornej akupunktury, świadczy to o tym, że skuteczność zabiegu nie opiera się na efekcie placebo. Należy jednakże zauważyć, że stosowanie tej metody, podobnie jak innych metod tzw. EBM (Evidence-Based Medicine – Medycyny Opartej na Dowodach) jest kontrowersyjne wśród akupunkturzystów.

    Skuteczność akupunktury w leczeniu chorób i dolegliwości wg WHO

    Na podstawie przeprowadzonych, udokumentowanych i sklasyfikowanych badań WHO podzieliła wszystkie choroby, dolegliwości i symptomy, w których leczeniu mogłaby być skutecznie stosowana akupunktura na cztery kategorie.

    1. kategoria

    Do pierwszej kategorii schorzeń i dolegliwości zakwalifikowane te z nich, których skuteczność leczenia za pomocą akupunktury została potwierdzona przez badania naukowe prowadzone pod egidą WHO. Do tej kategorii należą:

    1. Alergiczny nieżyt nosa (w tym katar sienny)
    2. Ból kolana
    3. Ból pooperacyjny
    4. Ból szyi
    5. Ból twarzy (w tym zaburzenia czaszkowo-żuchwowe)
    6. Ból w stomatologii (w tym ból zębów i dysfunkcja skroniowo-żuchwowa)
    7. Bóle krzyża
    8. Bóle menstruacyjne
    9. Bół głowy
    10. Depresja (w tym nerwica depresyjna i depresja poudarowa)
    11. Epigastralgia, ostra (wrzód trawienny, ostre i przewlekłe zapalenie żołądka i gastrospasm),
    12. Indukcja porodu
    13. Istotne nadciśnienie
    14. Kolka nerkowa
    15. Kolka żółciowa
    16. Korekta złego ułożenia płodu
    17. Leukopenia
    18. Łokieć tenisisty
    19. Niekorzystne reakcje na radioterapię i / lub chemioterapię
    20. Nudności i wymioty
    21. Ostra czerwonka
    22. Pierwotne niedociśnienie
    23. Poranne mdłości
    24. Reumatoidalne zapalenie stawów
    25. Rwa kulszowa
    26. Wylew
    27. Zapalenie stawów barku
    28. Zwichnięcie

    2. kategoria

    Do drugiej kategorii należą te choroby i dolegliwości w leczeniu których efekt terapeutyczny akupunktury został wykazany w przeprowadzonych badaniach, ale wymagane są dalsze badania i dostarczenie większej liczby dowodów naukowych na ich poparcie. Do tej kategorii należą:

    1. Astma oskrzelowa
    2. Bezsenność
    3. Ból brzucha (w ostrym zapaleniu żołądka i jelit lub w wyniku skurczu żołądkowo-jelitowego)
    4. Ból gardła (w tym zapalenie migdałków)
    5. Ból nowotworowy
    6. Ból oka spowodowany wstrzyknięciem podspojówkowym
    7. Ból spowodowany badaniem endoskopowym
    8. Ból ucha
    9. Ból w zapaleniu naczyń zakrzepowych
    10. Bóle porodowe
    11. Choroba Ménière’a
    12. Choroba Salla
    13. Chroniczne zapalenie gruczołu krokowego
    14. Cukrzyca, nie zależna od insuliny
    15. Demencja naczyniowa
    16. Dnawe zapalenie stawów
    17. Epidemialna gorączka krwotoczna
    18. Epistaksja prosta (bez uogólnionej lub miejscowej choroby)
    19. Fibromialgia i zapalenie powięzi
    20. Hiperlipemia
    21. Hipo-jajnikowość
    22. Kamica moczowa
    23. Kamica żółciowa
    24. Kobieca niepłodność
    25. Koklusz (krztusiec)
    26. Nawracające dolne zakażenie dróg moczowych
    27. Neuralgia, post-herpetic
    28. Neurodermititis
    29. Neuroza serca
    30. Niedobór laktacji
    31. Odruchowa dystrofia współczulna
    32. Ostre przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego
    33. Ostry ból kręgosłupa
    34. Otyłość
    35. Porażenie Bella
    36. Postextubacja u dzieci
    37. Półpasiec
    38. Przewlekłe wrzodziejące zapalenie okrężnicy,
    39. Rekonwalescencja pooperacyjna
    40. Schizofrenia
    41. Skurcz twarzy
    42. Status nosiciela wirusa zapalenia wątroby typu B
    43. Sztywna szyja
    44. Świąd
    45. Trądzik pospolity
    46. Uszkodzenie czaszkowo-mózgowe (zamknięte)
    47. Uzależnienie od alkoholu i detoksykacja
    48. Uzależnienie od opium, kokainy i heroiny
    49. Uzależnienie od tytoniu
    50. Zaburzenia czynności stawów skroniowo-żuchowowych
    51. Zaburzenia seksualne u mężczyzn
    52. Zaburzenie gastrokinetyczne
    53. Zapalenie kości i stawów
    54. Zatrzymanie moczu,
    55. Zespół bólu korzeniowego i pseudokorzeniowego
    56. Zespół cewki moczowej u kobiet
    57. Zespół napięcia przedmiesiączkowego
    58. Zespół policystycznych jajników (zespół Stein-Leventhala)
    59. Zespół Raynauda (pierwotny)
    60. Zespół Sjögrena
    61. Zespół stresu konkurencyjnego
    62. Zespół Tietze
    63. Zespół Tourette’a

    3. kategoria

    Kolejną kategorię stanowią choroby i inne dolegliwości, przy których leczeniu stosowanie akupunktury zostało przebadane i udokumentowane wyłącznie przez pojedynczych lekarzy, niemniej jednak, ze względu na trudności w zastosowaniu terapii konwencjonalnych, dalsze badania skuteczności akupunktury powinny być prowadzone. Do tej kategorii należą:

    1. Centralna choroidopatia surowicza
    2. Daltonizm
    3. Głuchota
    4. Hipofrenia
    5. Mała niedrożność dróg oddechowych
    6. Neuropatyczny pęcherz w urazie rdzenia kręgowego
    7. Ostuda
    8. Przewlekłe serce płucne
    9. Zespół jelita drażliwego

    4. kategoria

    Ostatnia kategoria zawierała choroby przy których można podejmować próby zastosowania akupunktury, ale powinna ona być przeprowadzana przez lekarza specjalistę posiadającego współczesną wiedzę medyczną i aparaturę do monitorowania stanu pacjenta. Do tej kategorii należą:

    1. Bezdech w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc
    2. Biegunka u niemowląt i małych dzieci
    3. Choroba niedokrwienna serca (dławica piersiowa)
    4. Drgawki u niemowląt
    5. Porażenie opuszkowe
    6. Późny etap wirusowego zapalenia mózgu u dzieci
    7. Śpiączka

     


    BIBLIOGRAFIA:

    1. Acupuncture: Review and analysis of reports on controlled clinical trials; WHO; 2002.
    2. B. Chmielnicki; Evidence Based Acupuncture; Stanowisko WHO; //www.evidencebasedacupuncture.org/pl/skutecznosc/stanowisko-who/; 15.10.2018.

    Autorzy

    TCMblog Autorski artykuł TCMblog. Jeśli chcesz opublikować swój artykuł na naszym blogu lub dołączyć do grona autorów TCMblog zapraszamy do kontaktu na adres e-mail: kontakt@tcmblog.pl.

    Najciekawszy newsletter o Medycynie Chińskiej!

    • Dołącz do grona naszych czytelników.
    • Śledź nasze artykuły, filmy i polecane akcesoria TCM.

    Anatomiczna lokalizacja punktów akupunktury

    akupunktura, punkty akupunkturowe, podręcznik, przewodnik, atlas

    Stalowe igły do akupunktury - chińskie, koreańskie i japońskie

    igły do akupunktury miedziane chińskie

    Igły do akupunktury z plastikowymi uchwytami - do akupunktury kosmetycznej i weterynaryjnej

    igły do akupunktury plastikowe kosmetologiczne weterynaryjne

    Terapie Wschodu w medycynie Zachodu

    medycyna chińska, podręcznik, książka

    Złote igły do akupunktury - hipoalergiczne

    igły do akupunktury złote chińskie

    Renesans akupunktury - Prof. dr n.med. Zbigniew Garnuszewski

    akupunktura, punkty akupunkturowe, podręcznik, przewodnik, atlas

    Podstawy Medycyny Chińskiej

    medycyna chińska, podręcznik, książka

    Możesz znać nas z