Twarz jest najpotężniejszym narzędziem komunikacji zarówno werbalnej jak i niewerbalnej. Jest to pierwszy element ciała człowieka, na który patrzymy. Nie ma nic bardziej ekspresyjnego niż twarz. Ujawnia kim jesteśmy, jak się czujemy i jakie przeżycia na nas wpłynęły. Twarz jest niesamowitą mapą topograficzną, która pokazuje osobowość a nawet potencjał przyszłości, oznajmia również co dzieje się w ciele i umyśle.
Zapewne zauważyliście, że twarze znajomych, których dotykają traumatyczne przeżycia, pokazują spustoszenia bezsennych nocy, zmęczenia emocjonalnego i łez, które zostały przelane. Zdawać by się mogło, że w momencie kiedy złe chwile miną wszystkie te znaki z twarzy znikną, jednak im więcej w życiu pojawia się ciężkich przeżyć czy przewlekłego stresu, tym więcej gromadzi się w nas nieuwolnionych emocji, które odciskają swoje znamię na twarzy.
Czytanie z twarzy należy do jednej z metod diagnostycznych Tradycyjnej Medycyny Chińskiej, zaraz obok diagnozy z języka czy pulsu. Ma dobrze udokumentowaną historię sięgającą tysięcy lat wstecz, praktykowano ją już od około 2700 roku p.n.e. Stanowiła element „rozmowy kwalifikacyjnej” na podstawie której wybierano właściwego urzędnika, czy wybrankę dla cesarza. Również obecnie w chińskich korporacjach, przy wyborze pracowników wyższej rangi, w dalszym ciągu stosuje się diagnozę z twarzy.
Mapa twarzy jest fascynującym spojrzeniem na to, jak doświadczenia życiowe wpłynęły na twarz, ale także na organy odpowiedzialne za dane emocje, a ostatecznie na zdrowie.
Możliwe jest spojrzenie na twarz osoby i zobaczenie, ile miała lat, kiedy doszło u niej do poważnego przeżycia emocjonalnego – pewnego rodzaju traumy, a rodzaj znaków które występują na twarzy, wskazują na powagę tego, co się wydarzyło. Jak to się dzieje?
Zacznijmy od tego, że umiejscowienie każdej zmiany odpowiada dekadzie życia danej osoby. Uszy stanowią pierwsze siedem lat życia, w tym doświadczenie prenatalne na jednym uchu, a siedem lat na drugim. Inaczej liczy się lata u kobiet a inaczej u mężczyzn, ze względu na yin i yang twarzy. Wszystkie przeżyte lata, które pokazuje środek twarzy są tożsame dla obu płci, z tą różnicą że mapa żeńska jest odbiciem lustrzanym mapy męskiej. I tak linia włosów wskazuje na wiek młodzieńczy, czoło to zakres 20-30 lat, brwi i oczy 30-40, nos 40-50, usta 50-60, podbródek to lata 60-70, a szczęka to zakres 70-80 lat. Wydarzenia, które spotkały nas po 80-tym roku życia rysują się na bokach twarzy.
Człowiek przechodząc przez życie, zbiera doświadczenia, a na jego twarzy pojawiają się zmiany emocjonalnej pozostałości po przeżyciach, traumach czy stresie, mogąc powodować nadużywanie organu odpowiedzialnego za tę emocję. Na przykład płuca są odpowiedzialne za emocje żalu. Kiedy osoba doświadcza ogromnej żałoby czy straty, zmieni się jej kolor skóry, a także pojawią się oznaczenia na obszarze twarzy reprezentującym płuca – tutaj w okolicy policzków. Jeśli smutek nie został odpuszczony, tylko przeżywany jest raz po raz, może to ostatecznie doprowadzić do niedoboru energii płucnej.
Kolejny przykład to pionowe linie między brwiami, które znajdują się w obszarze związanym z wątrobą. Emocje połączone z wątrobą to złość i gniew. Linie w tym obszarze wskazują na częste wyrażanie mniejszych form gniewu, takich jak niecierpliwość, drażliwość, irytacja czy frustracja. Są to najczęściej występujące zmarszczki u ludzi. A dlaczego? Z tego względu, że tępo współczesnego życia jest tak szybkie, że każdego z nas dotykają emocje tego typu. Linie te z pewnością nie są niebezpieczne, ponieważ nie łatwo jest uszkodzić wątrobę przez tego rodzaju gniew, poza tym jest to organ, który łatwo i szybko się regeneruje. Jednak w sytuacji, gdy żyjemy w stanie ciągłej złości, staje się to szkodliwe psychicznie i może powodować problemy. Pozbycie się tych linii nie jest łatwe, jednak możliwe. I nie mam tu na myśli botoksu. Proces cofnięcia zmian wymaga świadomej decyzji poznania swoich emocji i przeszeregowania wzorca zachowań, które leżą u podstaw potrzeby wyrażania tego rodzaju gniewu. Medytacja i inne formy relaksu są szczególnie dobre dla odzyskania równowagi a co za tym idzie złagodzenia, a nawet usunięcia tych linii.
Kolejny zestaw linii, który jest bardzo powszechny, to zmarszczki pionowe wokół ust. Korelują one z obszarem żołądka, który związany jest z opieką. Linie pionowe pojawiające się wokół ust wskazują na nadopiekuńczość danej osoby. Linie te są bardzo powszechne u osób pracujących w zawodach niosących pomoc, a także u osób które z natury są opiekuńcze. „Lekarstwem” na te linie będzie więc rozpieszczanie samego siebie, najlepiej do tego stopnia, by poczuć się winnym. Chodzi tutaj o sprawianie sobie rzeczy przyjemnych, o odzyskanie poczucia własnej wartości, tak aby pokochać siebie. Należy uświadomić sobie, że wyznacznikiem tego, aby inni nas kochali nie jest nadopiekuńczość – inni kochają nas tak, jak my kochamy siebie.
Linie radości, nazywane kurzymi łapkami, są z kolei bardzo pozytywnymi i mile widzianymi zmarszczkami. Są to linie, które wskazują, że ich posiadacz wie, jak się śmiać i dużo się śmieje używając przy tym mięśnia jarzmowego większego (Zygomatic Major). Mięsień ten zaczepiony jest powięziowo do kości policzkowych i kończy się w kącikach ust, pozwala nam śmiać się prawdziwie, a nie uśmiechać sztucznie. Mięsień ze względu na swoją budowę i położenie, kiedy śmiejemy się z serca, angażuje do pracy również oczy. A ten szczególny uśmiech powoduje uwalnianie endorfin, naturalnego środka przeciwbólowego organizmu i zdecydowanie czyni życie przyjemniejszym. Są to linie, których zdecydowanie nie warto się pozbywać.
Linie będące przedłużeniem kurzych łapek, skierowane w dół są liniami żalu. Jeśli nachodzą na kości jarzmowe wskazują na smutek, a jeśli nachodzą na policzek, są oznaką głębokich traumatycznych przeżyć z udziałem smutku. Linie te są trudniejsze do zminimalizowania, ponieważ też trudniej się ich nabawić. Osoba musi doświadczyć danych emocji bardzo głęboko, aby linie te powstały, zatem ich „uwolnienie” jest dłuższym procesem, choć wciąż możliwym.
Kolejne cenne linie, których się lepiej nie pozbywać, prócz kurzych łapek oczywiście, to zestaw linii, który promieniuje w dół od boku nosa do boków jamy ustnej, są to tzw. bruzdy nosowo – wargowe. Nazywane liniami celu oznaczają, że dana osoba ma swój cel w życiu. Ich słaby zarys pokazuje, że dana osoba nie zaczęła jeszcze w pełni realizować swojego celu, choć już go określiła. Standardowo linie te pojawiają się w okolicach 50 roku życia. Jeżeli jednak u kogoś pojawiły się wcześniej, znaczy to że dana osoba doświadczy więcej spełnienia w swoim życiu. Co ciekawe, obszar ten jest również związany z okrężnicą, a dokładnie jego zabarwienie. Otóż kolor bruzd nosowo – wargowych pokazuje nam, jak funkcjonuje okrężnica. Fizjologicznie okrężnica jest organem, który „decyduje”, co organizm zatrzyma a co wydali. Kolor ciemny od fioletu do szarego oznacza stagnację organu – w odniesieniu do stanu emocjonalnego – niemożność strawienia konkretnej sytuacji życiowej. Jeśli w okrężnicy jest stan zapalny, obszar bruzd nosowo – wargowych będzie z kolei czerwony.
W ten sposób dokonuje się właśnie diagnozy z twarzy. Twarz pokazuje niezwykłą ilość informacji na stosunkowo małej przestrzeni. Oznaczenia, których szukamy podczas diagnozy, są zdefiniowane jako linie, wgniecenia lub nietypowe zabarwienie części twarzy. Wiele objawów, które pojawiają się na twarzy, pokazuje funkcje określonych narządów, ujawnia problemy zdrowotne na długo zanim testy medyczne potwierdzą diagnozę. Weźmy za przykład wątrobę. Czytanie z twardówki czy białek oka pokazuje nam jaki jest aktualny stan funkcjonowania wątroby. Jeżeli pojawiają się jakiekolwiek zmiany w gałce ocznej trzeba zająć się leczeniem tego narządu. Należy mieć na uwadze, że przy pierwszych oznakach zaburzeń funkcji wątroby, badania krwi ich nie ujawnią. Testy laboratoryjne pokażą nieprawidłowości dopiero wtedy, gdy wątroba będzie już bardzo obciążona, a jej leczenie będzie dużo trudniejsze. Dlatego diagnoza z twarzy jest tak ważna, bo pozwala wdrożyć odpowiednie działania zaradcze przy pierwszych oznakach dysfunkcji, które widoczne są w naszych oczach, a nie w wynikach laboratoryjnych.
Wszyscy posiadamy zdolność do czytania z twarzy, gdy np. oceniamy twarze za każdym razem, gdy spotykamy kogoś nowego lub angażujemy się w rozmowę. Wiele cech dziedziczymy, ale ostatecznie każda osoba jest odpowiedzialna za to, co pokazuje jej twarz. Każdy z nas może kontrolować sposób działania i reagowania oraz to, co chce wyrazić. Więc następnym razem, gdy najdzie Was ochota na zmarszczenie brwi, możecie zmienić ten grymas w uśmiech.
Jak pisałam wcześniej, możliwe jest cofnięcie powstałych zmian, jednak to zależy od ich rodzaju i podłoża powstania.
Miałam pacjentkę, która zgłosiła się do mnie na terapię cery trądzikowej. Program leczenia oparty był o wiele kierunków działań i w rezultacie nie tylko nastąpił regres trądziku, a spłyciła się również lwia zmarszczka. W przypadku tej osoby było to efektem oczyszczenia wątroby nie tylko z zalegających złogów, ale również oczyszczenia energetycznego, które wiązało się z odpuszczeniem gniewu i złości.
Emocjonalne i fizyczne doświadczenia życiowe tworzą ramy dla naszego istnienia i kształtowania tego, kim jesteśmy, wytyczając kierunek, do którego zmierzamy. Wszystkie linie/zmarszczki powinny być noszone z dumą, gdyż świadczą o naszych przeżyciach ale i odwadze przeżywania trudnych emocji. Problem pojawia się tylko wtedy, gdy linie te wskazują na nierozwiązane problemy i utrwalanie złych wzorców.
Jednak moim zdaniem im więcej zmarszczek na twarzy ma dana osoba, tym głębiej i ciekawiej upływa jej życie. Pamiętajmy, że trudne emocje wpisane są w ryzyko podejmowanych w życiu decyzji, a to świadczy o odwadze i otwartości danej osoby. Więcej ciekawych życiowo historii usłyszycie od osoby noszącej na twarzy widoczne bruzdy i zmarszczki, ponieważ symbolizują one mądrość nabytą tylko poprzez przeżyte doświadczenia.
W pracy naturoterapeuty, specjalizując się w naturalnych metodach spowalniania procesów starzenia, diagnoza z twarzy należy do jednych z narzędzi z którymi pracuję. Dokonując oględzin twarzy zwracam uwagę na rodzaj i prawidłowość kolorów tam występujących, na kształt twarzy, zmarszczki oraz ich głębokość, a także inne szczegóły. Wszystko to pozwala mi każdą osobę traktować jako jednostkę, która zasługuje na indywidualną opiekę.
BIBLIOGRAFIA
Artykuł opracowano na podstawie książki „Face Reading in Chinese Medicine” autorstwa Lillian Bridges.
Agnieszka Wyszyńska-PaluchNajciekawszy newsletter o Medycynie Chińskiej!
Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
Niezbędne ciasteczka powinny być zawsze włączone, abyśmy mogli zapisać twoje preferencje dotyczące ustawień ciasteczek.
Jeśli wyłączysz to ciasteczko, nie będziemy mogli zapisać twoich preferencji. Oznacza to, że za każdym razem, gdy odwiedzasz tę stronę, musisz ponownie włączyć lub wyłączyć ciasteczka.
Ta strona korzysta z Google Analytics do gromadzenia anonimowych informacji, takich jak liczba odwiedzających i najpopularniejsze podstrony witryny.
Włączenie tego ciasteczka pomaga nam ulepszyć naszą stronę internetową.
Najpierw włącz ściśle niezbędne ciasteczka, abyśmy mogli zapisać twoje preferencje!
